door Astrid van den Berg |
Last Updated: 8 maart 2012 Tags: telemarketing
Al een aantal maanden ben ik druk bezig met acquisitie. Adressen verzamelen, brieven versturen en nabellen, nabellen, en nabellen. Nabellen vond ik vroeger niet zo leuk, een beetje eng zelfs. Maar al doende leert men en inmiddels draai ik mijn hand er niet meer voor om. Gewoon de telefoon pakken, nummer intoetsen en wachten. Wachten op de eerste indruk van het bedrijf, de telefoniste. Hoeveel telefonistes zouden zich dat realiseren? Dat zij mede het visitekaartje van het bedrijf zijn? Mijn conclusie is, lang niet allemaal.
Uuh,..sorry dat ik bel
Misschien ben ik er meer dan gemiddeld gevoelig voor, maar het verbaast me hoe onaardig sommige telefonistes zijn. Zo onaardig dat je, als je nog een keer moet bellen omdat jouw contactpersoon er niet was, je je bijna gaat verontschuldigen. “Sorry dat ik alwéér bel.” Terwijl ze eigenlijk juist blij zou moeten zijn met jouw telefoontje en alle andere. Het is tenslotte haar taak, binnenkomende telefoontjes managen. Geen telefoontjes, geen telefoniste.
De dunne lijn tussen sympathiek en arrogant
Zou het van sommige bedrijven de policy zijn? Of vinden ze het gewoon niet belangrijk, besteden ze er geen aandacht aan? Ik ben van mening dat de eerste indruk die een telefoniste namens het bedrijf achterlaat, bijdraagt aan het imago van een bedrijf. Een lachende, vriendelijke telefoniste vertaal ik naar een leuk en sympathiek bedrijf. Een onaardige, onverschillige telefoniste staat voor een arrogant en asociaal bedrijf. En alles daartussen natuurlijk.
Mannen vs vrouwen
Zo’n 2%, schat ik, is man. Een leuke afwisseling als je een paar uur aan het bellen bent. Mannen zijn over het algemeen aardig en behulpzaam. Of zou dat komen omdat ze een vrouw aan de lijn hebben en zijn vrouwelijke telefonistes vriendelijker tegen mannen?
Aanbevolen artikelen rondom dit thema
We respecteren uw privacy, u kunt zich op ieder moment afmelden voor deze nieuwsbrief.